Dinner for 4 please!

Gister gingen we uit eten met de familie om het feit dat mijn ouders 20 jaar getrouwd zijn (hoe houden ze het vol haha). En ja, dat was leuk! We gingen naar een niet al te spetterend restaurant (Dinner-In) maar het eten was verrukkelijk. Maar wat het rare was, dit was de eerste keer dat we met zijn 4e gingen uit eten, normaal is het altijd gezellig met zijn vijven. Maar dit keer ontbrak onze Janneke. Logisch natuurlijk, die zit in Noorwegen, maar dan nog. Het was wel raar. En ook het feit dat ze niet op mijn 18e verjaardag kan zijn zaterdag vind ik toch wel een beetje vervelend. Had graag gewild dat ze er was, natuurlijk verwacht ik een telefoontje van der (als ze dat niet doet gaat ze serieus dood haha), maar in real is het altijd leuker.

Maar genoeg gezeur. Waarom maak ik deze blog? Wel, het is zo dat gister een hele Creativ Dagje was. Ik heb veel dingen gedaan die ik leuk vond ofzo. Het begon allemaal bij biologie. Dit is zeer epic en ik ben gepromoveerd tot SpaceMonster. En dat is wel te zien in de volgende foto:



Karlijn en ik verveelde ons zwaar! ofja, karlijn wilde opletten maar ik had gewoon geen zin zoals altijd en begon haar te vervelen, na eerst haar "geweldige" foto van Channing Tatum en Amanda Seyfried met onze space-plakkertjes. Daarna had ik nog een foto in mijn agenda zitten van het afscheidskado van Janneke. En dit is dus het resultaat. ik vind het geweldig en heb vandaag ook een foto van Ilara bewerkt en ik lag helemaal in een deuk, (Ilara en haar 2 broertjes waren roze-spacemonsters, misschien dat dat iets verklaart voor mijn lach bui? haha).

Vervolgens gingen we onverwachts uiteten dus, dit had ik al eerder vermeld, haha fail. Maar tijdens het wachten op het eten heb ik leuke foto's gemaakt. Zelf vind ik weer, kijkend naar het feit dat ze met een dood normale camera zijn gemaakt, ze toch wel redelijk epic zijn haha.



Dit is toch epic? Naja, ik weet dus niet hoe ik dat klaar enzo, beetje kloten en hoppa, uit de 1000 foto's zit er deze bij haha. En hier heb ik er nog een, niet zo'n mooie maar ik vond dat plaatje zo nais, die stond op het servete ding ofzow (waar het bestek en het servetje in zat) op. Ik had hem eigenlijk mee moeten nemen.



Als laatste had mijn moeder een Irish Coffee besteld, wat dat ook mag zijn. MAAR daar zat een koekje/chocolade bij en dat papiertje was geweldig. Mijn moeder gaf het al aan mij van: ik denk dat je dit wel leuk vind. En inderdaad, ik ben verliefd haha.





Kijk dan toch wat leuk, zo ouderwets en still amazing.
Maar goed.
Dit was mijn blog weer voor vandaag,
bijna jarig, en bijna vaste actie:3

Ciao.

Old memories of an lovely holiday..

Ik heb vandaag mijn kamer weer eens opgeruimt, en ik zal het u zeggen: "Het was nodig!

Het stof vloog om me heen en de schimmel zat op de bordjes die er lagen.
Naja, niet zo extreem, maar het kwam al aardig in de buurt. (A)
Wie had dat gedacht, ik, Tomas Derckx, die op een zondag (ik herhaal ZONDAG) avond zijn kamer gaat opruimen. Niet te geloven, maar goed, misschien verander ik. Is dit een proces waar ik doorheen ga, en wordt het normaal ik op zondag avond mijn kamer ga opruimen. Ho, stop, halt. Dit gaat te veuuúr mensen.

maar goewd, waarom schrijf ik dit blog ook al weer? Ojah, Old memories.
Ik was dus mijn kamer op aan het ruimen en ik kwam iets leuks tegen. Namelijk flyers die ik verzamelt had tijdens The Fringe Festival in Edinburgh. Hier was ik in de zomer heen geweest met de familie en ik zeg het u; Het was magisch!

Zowiezo de stad Edinburgh is geweldig, zo oud, en zo mooi. De kleine straatjes met hoge huizen, de leuke pubs, het centrum alles. Ik was zo enthousiast erover.

En we hadden geluk! Toen wij er waren was The Fringe bezig. Voor de mensen die dit niet weten, The Fringe is een meerdaags festival (dit jaar van 6 tot 30 augustus) waar mensen hun talenten kunnen zien op straat/café's/pubs etc. Vele mensen over de hele wereld komen hierheen om hun creatieve mind te showen aan de nieuwsgierige.

Dus tijdens deze vakantie heb ik allemaal flyers verzamelt. Deze kreeg je in je handen gedrukt als je rondliep door de straten van Edinburgh en al snel had ik er een hoop. Nu wilde ik ze bewaren om er een collage van te maken, maar het is er nooit van gekomen. Nu, na ik mijn kamer had opgeruimt dacht ik! Nu ga ik het doen. Niet voor de tv hangen, of achter de computer. Neen, gewoon lekker creativ bezig zijn. en ik moet zeggen, ik ben er blij mee! het is niet zo groot, maar ik ben er trots op:D



Vooral de middelste foto vind ik geweldig. Ooit wil ik ook zo'n foto maken haha.



Volgend weekend ga ik naar de opendag van de HKU (hogeschool voor de kunsten Utrecht) en ik heb er zo'n zin in! Ik ga met Nanne en we zullen wel dood zijn, want de avond daarvoor hebben we flink gefeest (afterparty vas/ mijn verjaardag) en dan vroeg op, en die avond mijn big party met yvette. Maar goed, ik kijk er dus na uit, alleen hoop ik niet dat ik me zal teleurstellen, ik bedoel, ik heb alleen op papier gelezen wat het is, en me aangemeld, dus ik hoop dat het ook zo is zoals ik het in gedachten had.

We zullen zien.
Ik kan in ieder geval niet wachten tot zaterdag! Bereik ik mijn mijlpaal! 18 JAAR!
Fuck that mensen
haha


*Zwaait*

I am happy with who i am, i just need to find out who i am.

Laatst kreeg ik van mijn moeder dit kaartje, en ik ben er blij mee, vind het lief dat ze me dit gegeven heeft en wilde er al langer een blog over schrijven maar omdat het scannen niet lukte haha.



Zelfvertrouwen, heb ik dat? Denk het wel. Maar toch, vaak mis ik het. Dit is een kant die vele mensen niet van mij kennen, blijkbaar kom ik over als een spontane jongen met veel zelfvertrouwen. Vaak schrik ik dan, doe ik me dan zo anders voor? Heb ik dan zo'n groot pokerface.

Nee, dat is het niet denk ik. of wacht, het is wel een pokerface maar een positieve. Ik verstop me achter deze persoonlijkheid, maar waarom ben ik deze persoonlijkheid niet? Waarom kan ik mezelf niet eens vertrouwen, waarom kan ik niet eens een keer van mezelf houden?

Ik ben echt bang dat mensen mij niet mogen, dat ik dom ben, lelijk, kut, irritant. Dit komt door verschillende redenen. Vroeger had ik nooit echte vrienden, nooit vrienden die ik kon bellen, nooit vrienden waar ik mee kon praten. De vriendschappen die ik had waren oppervlakkig. Dit was tot de 3 vwo zo, ik voelde me niet lekker en werd ook gepest. niet extreem, maar toch wel zo erg dat ik het er moeilijk mee had. Ik wilde graag lol hebben, plezier, vrienden waar ik mee kon lachen en huilen. Ik was jaloers op de mensen die hartsvrienden hadden, die konden zeggen jij bent mijn BEST FRIEND FOR EVER. ik heb altijd een hekel gehad als mensen vroegen: "Wie is je beste vriend?" Vooral omdat ik die niet echt had, dus vaak zei ik: "daar doe ik niet aan, vind het dom om 1 vriend uit te kiezen." Dit heb ik nog steeds, maar puur omdat ik niet wil en kan kiezen tussen mijn vrienden, ze zijn allemaal even belangrijk en even geweldig.

Kun je zeggen dat ik nu wel vrienden heb? dat ik me wel gelukkig voel? Nee. Ja ik heb wel vrienden, de beste die ik maar kan hebben, maar toch twijfel ik nog steeds. En dit is best extreem, elk negatief teken grijp ik zo hard aan dat ik meteen begin te twijfelen of het allemaal wel echt is, of ze niet allemaal gewoon tegen mij faken, net doen alsof ze mij leuk vinden. Dan ga ik panieken en ben ik weer bang dat ik er buiten val. ook omdat ik bij veel mensen dit zie gebeuren, vriendschappen die gewoon fake zijn, mensen die achter elkaars rug om roddelen hoe kut ze hun wel vinden maar als ze bij elkaar zijn de beste vrienden zijn. oké ik roddel ook, maar als ik iemand echt, echt niet mag dan ga ik ook niet met diegene zo om. En ik voel me dan gewoon gebruikt als dit bij mij gebeurt.

En ik weet donders goed dat mijn vrienden mij echt wel mogen om wie ik ben en dit zeg ik ook zo vaak tegen mezelf, maar toch komt dat gevoel regelmatig weer naar boven, waarom? Geen idee, denk dat omdat wat ik in het verleden dus heb gemaakt een belangrijke rol speelt. Het heeft tijd nodig, ik heb tijd nodig, want ik zie al een hele grote vooruit gang sinds de 4de.

Ik ben blij als ik dadelijk naar Utrecht ga, gewoon opnieuw beginnen, nieuwe mensen leren kennen. Tuurlijk zal ik contact blijven houden met mijn vrienden, ik zal niets lievers willen, maar vooral de mensen die mij nog steeds zien als een klein, nerderig, sukkeltje wil ik niet meer zien, degene die mij geen prettig gevoel geven, die ik het liefst mijd, die mij bang maken.

Over 2 weken wordt ik 18. Eindelijk mag ik dan doen wat ik wil, elk weekend uitgaan tot zolaat ik wil, vrijheid, blijheid. Serieus, ik kan niet wachten, en al helemaal niet tot volgend jaar.

Dankjwel